---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Kto może przyjąć sakrament bierzmowania? 

Chcąc ważnie i godziwie przyjąć sakrament bierzmowania należy spełnić warunki określone prawem kościelnym, a mianowicie:

a) przyjąć wcześniej sakrament chrztu świętego

Chrzest jest pierwszym sakramentem i dopiero po jego przyjęciu można przyjmować ważnie wszystkie inne sakramenty. Dlatego, jeżeli przyjmuje się bierzmowanie poza parafią, w której miał miejsce chrzest, należy przedstawić świadectwo chrztu

b) przystąpić do spowiedzi i Komunii świętej

Bierzmowanie należy do tych sakramentów, które trzeba przyjmować w stanie łaski uświęcającej. Nazywamy je sakramentami żywych, gdyż przyjmują je ludzie żyjący w przyjaźni z Bogiem, czyli bez grzechu ciężkiego na duszy.

c) być w odpowiednim wieku

Sakrament bierzmowania wprowadza bierzmowanego w odpowiedzialne życie wiarą, dlatego mogą go przyjmować dorośli chrześcijanie. Prawo kościelne wymaga aby kandydat miał używanie rozumu i był zdolny świadomie odnowić przyrzeczenia chrzcielne, jednak dokładniejsze ustalenie granicy wieku pozostawia się do decyzji Konferencji Episkopatu. W Polsce sprawę tę reguluje instrukcja duszpasterska dotycząca sakramentu bierzmowania, ogłoszona przez Konferencję Episkopatu Polski dnia 16. 01. 1975r. Postanawia ona, że „sakramentu bierzmowania należy udzielać młodzieży w wieku 14/15 lat”, dzisiaj jest to wiek na poziomie klas III Gimnazjum.

d) wykazać się znajomością prawd wiary

Skoro bierzmowany przyjmuje na siebie obowiązek bronienia i umacniania wiary, musi sam dobrze ją poznać. Od kandydata wymaga się nie tylko teoretycznej znajomości prawd katechizmowych(zaświadczenie ze szkoły), ale umiejętności praktycznego ich zastosowania. Nie wystarcza więc, że ktoś dobrze uczy się religii, ale powinien na co dzień postępować jak autentyczny chrześcijanin.

e) posiadać szczerą intencję

Przez ten warunek należy rozumieć dobrą wolę służenia Bogu całym sercem i sumiennego wypełniania podjętych zobowiązań, a zwłaszcza świadczenia swoim życiem o Chrystusie. Nie powinno się przyjmować tego sakramentu tylko dlatego, że inni go przyjmują, a więc - jak to się mówi - dla ludzkiego oka. Istotne w tym względzie jest osobiste pragnienie pozostania do końca życia wiernym Bogu.